René Holten (1961) studeerde eerst architectuur en rondde vervolgens de Design Academy af. Hij werd onder meer bekend met zijn tijdloze ontwerpen voor Artifort, zoals de succesvolle bankenserie Mare, en zijn elegant minimalistische sanitair voor Clou.
“ Zelfs tijdens het hardlopen ben ik aan het ontwerpen in mijn hoofd”
Je studeerde cum laude af aan de Design Academie, wat is het belangrijkste dat je daar hebt geleerd?
“Mijn afstudeerproject was een naaimachine voor Pfaff. Qua ontwerp was de futuristische machine heel geslaagd, alleen was ie te kostbaar en complex om in productie te nemen. De les daarvan was dat je als ontwerper iets moet bedenken wat produceerbaar is voor een goede prijs. Desondanks vond ik het loskomen als mens en ontwerper het aller belangrijkste wat ik op de academie heb geleerd. Het ontdekken hoe je je eigen creativiteit kunt aanboren, hoe je vrijheid in het ontwerpen bij jezelf kunt vinden en ontwikkelen.”
Artifort werd al snel een van je belangrijkste opdrachtgevers, wat trok jou aan in dat bedrijf?
“Hun prachtige designhistorie en het gevoel dat hun ontwerp-DNA bij mij past. Dat gevoel is moeilijk uit te leggen, we hebben daar nog steeds wel eens gesprekken over. Het heeft in elk geval te maken met de Artifort-stijl die is ontstaan in de jaren 60 met Pierre Paulin en Jeffrey Harcourt. Veel mensen vinden dat mijn ontwerpen iets sculpturaals hebben. Dat kan kloppen, want voor mij is ontwerpen en beeldhouwen één en hetzelfde. Voor Paulin moet dat ook gegolden hebben, hij was zelfs opgeleid als beeldhouwer. Paulin is in mijn beginjaren echt een inspiratie voor mij geweest.”
Betekent dat ook dat je veel handmatig werkt?
“Toen ik begon, gebeurde alles sowieso nog zonder computer. Dus ik maakte de modellen voor mijn meubels zelf. Op die manier kon ik op ware grootte exact de juiste zitpositie bepalen en alle rondingen en ondersteuningen op de millimeter bijschaven. Van die ervaring heb ik nog steeds veel profijt. Een 3d-model dat op basis van een computertekening wordt gemaakt, zal je namelijk evengoed nog met de hand moeten verfijnen, als je het goed wilt doen. Het ontwerpen zelf doe ik niet op papier of op een scherm, maar voor 95% in mijn hoofd. Zelfs als ik met de hond aan het wandelen ben of een rondje hardloop, kan ik in mijn hoofd nog eindeloos ontwerpen zitten aanpassen. De computer gebruik ik pas als ik het ontwerp al bijna klaar heb.”
Veel van je ontwerpen gaan al lang mee, denk je dat dat te maken heeft met die zorgvuldige manier van werken?
“Nou, wat wel heel leuk is – dat hoor ik terug van winkeliers – is dat klanten in eerste instantie hun oog laten vallen op bijvoorbeeld mijn eetkamerstoelen omdat ze ze mooi vinden. Vervolgens gaan ze zitten en zijn verrast door het comfort. Dan roepen ze: deze wordt het! De stoel Shark is een goed voorbeeld. Het is een model dat langzaam steeds beter is gaan verkopen, boven verwachting goed eigenlijk. Dat is een mooi compliment van de klant, want die bepaalt uiteindelijk het succes van een ontwerp. De Shark is er sinds kort zelfs als fauteuil, omdat daar om werd gevraagd.”
Waar ben je nu mee bezig?
“Laatst heb ik een uitstapje gemaakt naar mijn architectonische roots, toen ik de Andrieskapel in Maastricht helemaal verbouwde tot woon- en werkruimte voor mezelf en als galerie. Dat was fantastisch om te doen. Verder ben ik nu onder meer als een soort kunstenaar bezig met een serie objecten tussen meubels en sculpturen in. Puur voor mezelf. Mede door corona kreeg ik daar wat tijd voor. Het mooie is dat ik hierdoor een nieuwe creatieve vrijheid in het ontwerpen heb gevonden.”
