Esthetische eenvoud en constructief vernuft vallen samen in de ontwerpen van Peter van de Water. Neem stoel Gustav voor Label, bank Sett voor Gispen of kapstok Kendo voor Cascando. Het zijn tijdloos mooie ontwerpen, waarin duurzaamheid ook altijd een belangrijk uitgangspunt is.

 

“Ik blijf leren, het beste moet nog komen”

 

Wat is voor jou de essentie van een goed ontwerp?

“Alles wat ik maak, moet een mensenleven lang mee kunnen. Dat betekent bijvoorbeeld dat een meubel te repareren moet zijn, mocht een onderdeel stuk gaan. Als dingen langer meegaan, dan ga  je daar als gebruiker aan hechten. Zeker als je voelt dat ze met aandacht zijn gemaakt, met mooie materialen en technieken. Ik zal dus ook niet snel iets ontwerpen wat heel modisch is of sterk op  en trend zit. Ik ga voor tijdloosheid.”

Leerde je op de academie al om duurzaam te ontwerpen?

“Toen ik in 1994 afstudeerde aan de kunstacademie Sint Joost in Breda was dat nog helemaal geen thema. Het ontstond bij mij destijds vanuit mijn liefde voor vintage meubels. Design meubels die mooi oud zijn geworden. Toen had bijna niemand daar nog interesse in. Ik kocht bijvoorbeeld voor een paar tientjes mooie, gebruikte Pastoe-stoelen. Die zijn zó goed gemaakt, ik heb ze nog  steeds! Zulke meubels zijn voor mij altijd een belangrijk ijkpunt geweest.”

Wat betekent de Dutch Design Award die je vorig jaar won voor je?

“Ik kreeg de award voor een nieuwe versie van bank Sett, die ik een tijd terug al ontwierp voor Gispen. We hebben daar een circulaire versie van gemaakt, met onder meer gerecycled plastic van Gispen zelf. Dat project heeft me veel nieuws geleerd over innovatieve technieken die kunnen bijdragen aan verdere verduurzaming van de meubelindustrie. Dus dat juist die circulaire versie van de bank de award kreeg, vind ik heel waardevol. Ik heb nu bij een grote nieuwe klant zelfs in mijn royaltycontract laten opnemen dat hij verplicht is om optimale duurzaamheid na te streven bij mijn producten.”

Een moderne klassieker van jouw hand is fauteuil Gustav voor Label, hoe is die ontstaan?

“Ik had thuis de fauteuil Butterfly staan, die Label-oprichter Gerard van den Berg ooit ontwierp voor Montis. Het comfort daarvan sprak me enorm aan. Het is een soort nest waar je helemaal in kunt kruipen in verschillende houdingen. Door een stuk karton te vouwen, probeerde ik een eenvoudige vorm te vinden met datzelfde beschermende comfort.”

 

Ontwerp je vaker meteen met je handen in drie dimensies?

“Altijd eigenlijk. Ik schets ruwe ideetjes achterop enveloppen, bierviltjes en zo. Op basis daarvan ga ik kleine modellen maken, dan gaat het meteen leven. Ik heb mijn hele jeugd bouwpakketten gemaakt en daar ben ik eigenlijk nooit mee gestopt. Ontwerpen is voor mij echt knutselen, fröbelen, denken met mijn handen.”

Wat doe je als je weer een frisse blik wilt krijgen?

“Het afgelopen jaar werkte ik 20 jaar als zelfstandig ontwerper. Voor mij was het heel goed om daar bij stil te staan. Niet door blijven razen, maar even de balans opmaken en een streep trekken. Dat ruimt ontzettend op in je hoofd. Op een andere manier helpt het om te reizen. Zo ging ik een tijdje terug naar Japan. Ik houd van eenvoud, van dingen die met veel aandacht zijn gemaakt van mooie materialen. Dat zie je daar overal. Bijvoorbeeld in mijn kapstok Kendo zie je dat weer terug. Dat ontwerp gaat over één detail, namelijk hoe de stokken elkaar ontmoeten. Die ontmoeting is niet alleen mooi maar ook constructief.”

Wat is een les die je jonge ontwerpers zou meegeven?

“Als ik naar de Design Week ga, zie ik vaak een aandoenlijk fanatisme van ontwerpers die een prachtig idee hebben gepresenteerd en daar over waken als een hen over haar kuikens. Van mijn eigen eindexamen kan ik me ook nog goed herinneren dat er zoveel bloed, zweet en tranen in zat, dat het een enorme lading kreeg. ‘Dit briljante ontwerp moet het voor mij gaan doen,’ denk je dan. Maar een ontwerper heeft helemaal niks aan één goed bedenksel, je moet een constante stroom van ideeën op gang kunnen brengen. Dus zeg ik vaak tegen jonge ontwerpers: klamp je niet vast aan die ene vondst, blijf vrij in je hoofd.”