Drieënhalf jaar zit er tussen The Rush of Life en het aanstekelijke nieuwe album van Roel van Velzen: Call it Luck. In die jaren is er heel wat gebeurd in het leven van de geliefde muzikant. Zo werd hij vader van twee zoons, Laut Pepijn en daarna Boaz, en verruilde hij met zijn vrouw Marloes hun appartement in Amsterdam voor een riant onderkomen in Haarlem.
Je hebt de afgelopen jaren je leven opnieuw ingericht zou je kunnen zeggen …
“Er is nogal wat gebeurd inderdaad, en het zijn allemaal dingen waar ik heel happy mee ben. Het was even omschakelen van de reuring in hartje Amsterdam naar een jaren dertig huis in een groene omgeving waar je wel eens bladeren en slakken binnen hebt, maar het is hier echt heerlijk thuiskomen. Elke keer als ik kom aanrijden denk ik: wauw.”
Hoe hebben jullie het interieur van je nieuwe huis aangepakt?
“We verhuisden met een bed, een bank en een tafel. We besloten het even zo te laten en te gaan sparen om alle meubels in één keer te kunnen kopen, zodat we het meteen goed konden doen. Ondertussen zijn we moodboards gaan maken van wat we allebei leuk vinden. We wisten dat we qua interieur de designkant op wilden. De moodboards hebben we vervolgens voorgelegd aan twee interieuradviseuses van onze favoriete designwoonwinkel. De adviseuses hadden snel door dat Marloes en ik een verschillende smaak hebben, maar ze zagen dat er zeker ook overlap in zit. We kregen inspirerende suggesties voor meubels en kleuren, voor combinaties van materialen … en het was allemaal raak.”
Nu we het toch over inspiratie hebben: voor je nieuwe album heb je ruim 3 jaar genomen en het lijkt erop alsof er muzikaal ook het een en ander is gebeurd in je leven …
“Absoluut. Wat veel impact heeft gehad op mij als persoon en als muzikant is de reis naar Congo, die ik samen met mijn band heb gemaakt voor de organisatie MasterPeace. In Congo werd ik voorgesteld aan de daar beroemde zanger Innoss’B met de opdracht om binnen vierentwintig uur samen een concert te geven. Spannend, maar al snel bleek dat muziek echt een universele taal is. We hadden direct een click en speelden elkaars muziek alsof we nooit anders gedaan hadden. Het was te gek om mijn liedjes te horen met die gelaagde Afrikaanse ritmes eronder. Maar wat vooral ook een eyeopener was, is de manier waarop ze in Afrika muziek beleven. Als iemand begint te spelen, gaan ze daar in op met alles wat ze hebben, iedere vezel gaat meebewegen en lijkt die muziek te voelen, dat vond ik zó mooi.”
Aan je nieuwe album te horen heb je heimwee naar Congo …
“Het was totaal niet mijn bedoeling om muzikaal op die reis door te gaan, maar dat gebeurde gewoon vanzelf. Dan had ik iets gemaakt en dacht ik: hé, nu zit ik hier gewoon Afrikaanse ritmes te gebruiken. Zowel tekstinhoudelijk als muzikaal bleek het onverwachte inspiratie te geven. Wat heimwee betreft: één van de liedjes op de nieuwe cd heet Homesick. De tekst gaat erover dat je je op een bepaalde plek of bij een bepaalde persoon soms meteen helemaal thuis kunt voelen. Dat je meteen al denkt: dit ga ik straks echt missen. De eerste zin van het liedje luidt: I was never homesick, but maybe I was never home. Homesick slaat zeker ook op dat moment dat ik voor het eerst echt ervoer dat muziek een universele taal is.”
Afrika voelde als muzikaal thuiskomen?
“Op een bepaalde manier wel inderdaad. Een goed voorbeeld is ook het Keniaanse koor The Hibby GB’s, dat ik ontmoette tijdens een vredesconcert in de Ziggo Dome. Ik had in Congo een kinderliedje in het Swahili geleerd met de zin: ‘welkom, welkom vreemdeling, waar wij vandaan komen kennen wij geen problemen’. Ofwel: ‘hakuna matata,’ zoals die laatste woorden luiden in het Swahili. Ik begon dat te zingen, de Kenianen veerden op, gingen meezingen … instant vriendschap! Nog diezelfde week hebben we ergens in een ruimte in de Ziggo Dome de song Call it Luck opgenomen, die als single verschenen is en nu op de plaat staat. De energie die ik voelde toen ze hier waren, de positiviteit die ze met zich meebrachten, de lol, de intensiteit waarmee ze alles beleefden … zo fascinerend. Zulke ontmoetingen kun je niet plannen, vandaar dat het album zelf ook de titel Call it Luck heeft gekregen. Ik heb echt de tijd genomen om dit album te maken en ben ook niet bezig geweest met wat anderen er misschien van verwachtten. Juist door ruimte te geven aan het toeval en het onverwachte en niet te kiezen voor het veilige en bekende, heb ik het gevoel dat ik thuisgekomen ben.”
Call it Luck van VanVelzen verschijnt op 13 november
www.vanvelzenmusic.com
Fotocredits: Roemer Overdiep
